Żywność to nie nagroda, kara czy pocieszyciel.

Żywność stała się jednak narzędziem wykorzystywanym także do realizowania innych potrzeb. Może wskazywać przynależność do danej grupy, definiować tożsamość, pełnić funkcje społeczne i kulturowe. Być wykorzystywana jako:

• nagroda („W nagrodę pójdziemy na frytki i hamburgera”),


• kara („Byłeś niegrzeczny, nie dostaniesz deseru”),


• element przymusu i sprawowania kontroli („Wszystko musi być zjedzone”, „Zjedz do końca, przygotowałam to specjalnie dla Ciebie”),


• sposób spędzania czasu („Nudzę się. To choć, zrobimy coś do jedzenia”)


• karta przetargowa („Jak zjesz obiad, to dostaniesz czekoladę”)


• sposób wyrażania uczuć (słodycze na Walentynki)

Jedzenie jest także najpowszechniejszym i najczęściej stosowanym regulatorem oraz wzmacniaczem emocji („Nie ma co płakać, zjesz lody i poczujesz się lepiej”, „Uczcijmy to, i chodźmy na pizzę”).

Budowaniu dobrych relacji z jedzeniem nie ułatwiają także media. Reklamy są tak projektowane, aby budziły i utrwalały skojarzenia określonych produktów spożywczych z emocjami i cenionymi wartościami (słodki napój gazowany z udanymi świętami, krem śniadaniowy ze szczęśliwą rodziną, chipsy z dobrą zabawą)

Takie komunikaty i zachowania sprzyjają zaburzeniom samoregulacji jedzenia, szczególnie w obszarze rozpoznawania i wykorzystywania odczuć głodu i sytości jako sygnałów do rozpoczynania i kończenia jedzenia. Stwarza się w ten sposób podłoże pod rozwój problemowych styli jedzenia (emocjonalny, zewnętrzny, kompulsywny), zaburzeń odżywiania, depresji czy nadwagi i otyłości, stanowiących poważne problemy zdrowotne.

Pamiętaj - aby budować dobre relacje z jedzeniem powinno się wykorzystywać żywność zgodnie z jej biologiczną funkcją. Nie zaś jako środka do realizowania innych potrzeb, w szczególności tych związanych z emocjami.

Autor: Beata Cieślińska – dietetyk

+48 602 257 644 beatacieslinskadietetyk@gmail.com  FB: @beatadietetyk